Skip to content Skip to left sidebar Skip to right sidebar Skip to footer

‘Το Μετοχιακό Συγκρότημα της Αθωνικής Μονής Ζωγράφου στην Καλαμαριά Χαλκιδικής, μέσα από τις Αθωνικές πηγές”

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ομιλία που διοργάνωσε ο Δήμος Νέας Προποντίδας σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γυναικών Ζωγράφου, με θέμα ”Το Μετοχιακό Συγκρότημα της Αθωνικής Μονής Ζωγράφου στην Καλαμαριά Χαλκιδικής, μέσα από τις Αθωνικές πηγές” την Τετάρτη 22 Μαΐου. Ομιλητή της εκδήλωσης ήταν ο Δρ. Μερτζιμέκης Νικόλαος- Αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής & Αγίου Όρους.
Ο κ. Μερτζιμέκης, έκανε αναφορά στον μετοχιακό πύργο της Αθωνικής Μονής Ζωγράφου, ο οποίος βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό του Δήμου μας (15ου αιώνα), στον ναό του Αγίου Γεωργίου (1842) στις οικίες και στα κοληγόσπιτα που υπάρχουν εκεί, αλλά και γενικότερα στη Μονή Ζωγράφου, Οι παρευρισκόμενοι είχαν την δυνατότητα να μάθουν πολλές πληροφορίες γι’ αυτό το ενδιαφέρον θέμα, κάποιες από τις οποίες δεν τους ήταν γνωστές.

Στην εκδήλωση συμμετείχε η χορωδία του Π.Σ. “Παναγία Κορυφινή”.
Λίγα λόγια για το Μετοχιακό Συγκρότημα Ζωγράφου:
«Ο μετοχιακός πύργος της αθωνικής μονής Ζωγράφου στο ομώνυμο χωριό της Χαλκιδικής είναι ένα κτίσμα ορθογωνικής κάτοψης (διαστάσεων 10,00×9,30 μ.), με τρεις ορόφους και σωζόμενο ύψος 12 μ. περίπου. Στο κάτω μέρος δεν υπάρχουν ανοίγματα σε αντίθεση με τα ψηλότερα πατώματα. Η κεντρική είσοδος είναι ψηλότερα από το έδαφος για λόγους ασφαλείας. Η πρώτη γραπτή αναφορά για τον πύργο είναι του 1465, όταν οι Ζωγραφίτες μοναχοί τον αγοράζουν για 6.000 άσπρα από μουσουλμάνο αξιωματούχο.
Το 1922 το μετοχιακό συγκρότημα παραχωρήθηκε για την εγκατάσταση προσφύγων από την Καππαδοκία, ενώ το 1996, στο πλαίσιο της προστασίας του πύργου, η 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων πραγματοποίησε εργασίες στερέωσης, συντήρησης και αποκατάστασής του.
Σήμερα στο προσφυγικό χωριό Ζωγράφου, το οποίο οφείλει την ονομασία του στην ομώνυμη αγιορειτική μονή, σώζονται εκτός από τον πύργο του μετοχιακού συγκροτήματος, ο μετοχιακός ναός προς τιμή του αγίου Γεωργίου κτισμένος το 1842, μία πετρόκτιστη βρύση του 1853 και κοληγόσπιτα του 19ου αι.»(πηγή: Εφορεία Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους).
Μετάβαση στο περιεχόμενο